ANILARIMIZ VAR BİZİM
EVİMİZİ KAYBETTİK
Yıllarımızı verdiğimiz 19 mayıs dış sahalarının yıkılması ile birlikte neleri kaybettiğimizi şimdi daha iyi anlıyoruz. Evimiz yıkıldı ve bizler çaresiz kaldık. Kulüplerimiz anılarını tarihe gömdüler. Aramızdan ayrılan futbol emekçileri oldu. Üzüldüler kahrettiler. Şimdi kimler söyleyebilir ki futbol eski günlerinde. Yukarıda ki resme bakıyor ve iç çekiyoruz. Ağlamamak mümkün mü ? O sahaların bir daha geri gelmeyeceğini biliyoruz tıpkı eski günlerin geri gelmeyeceği gibi. O gün sahalarımızın kapanmaması için elini bile oynatmayanlar mutludurlar sanırım. Özlüyoruz hatırlıyoruz üzülüyoruz. Yapılacak bir şey yok tabi dünü anlatmaya kalksak günlerimizi alır. Yüreğimiz yandı bir kere tamiri mümkün değil. Ne diyelim kaybettik ve kaybetmeye devam ediyoruz. Amatör futbol kan kaybediyor, kalpler sızlıyor.